MATTHÄUS PASSION: weer een passieseizoen zonder passieconcerten. Maar we gaan wel enkele van de mooiste aria's opnemen. Audio én video. Deze opnames zullen gedurende twee weken te zien zijn . Kijk voor meer informatie op de website van de Matthäus Passion Bergkerk www.matthauspassiondeventer.nl
SOLI E TUTTI: We gaan ijs en weder dienende ons programma Soli e tutti spelen in oktober, november 2021. `Zie voor meer informatie de agenda.
IN VOORBEREIDING: 2022
Nationale herdenking van het Rampjaar 1672 door Concerto d'Amsterdam en Luc Panhuysen
1672: Rampjaar voor Nederland, keerpunt voor de Europese muziek?
Verteller Luc Panhuysen (bekend van zijn boek Het Rampjaar 1672) en Concerto d’Amsterdam laten in dit programma horen hoe Nederland zich in 1672 met moeite de Fransen van het lijf wist te houden, maar wel heel gemakkelijk door de knieën ging voor hun muziek.
Lodewijk XIV viel in 1672 Nederland binnen om met een verpletterend succes op het slagveld een glorieuze reputatie te vestigen. Wat begon als een rampjaar voor Nederland draaide echter al gauw uit op een débâcle voor de Franse koning, die uiteindelijk met lege handen achterbleef.
Hoe kan het dan dat na het Rampjaar de Franse hofcultuur, in Nederland en in heel Europa, steeds meer de toon aangaf, met muziek en dans die bij uitstek bedoeld was om de glorieuze reputatie van onze vijand, en eigenlijk die van heel Europa, te verheerlijken?
Op die vraag proberen Luc Panhuysen en Concerto d' Amsterdam een antwoord te vinden. U hoort verhalen en muziek uit de Republiek van vóor het Rampjaar (Sweelinck’s Mein junges Leben hat ein End) en uit de jaren erna, waar in Amsterdam nog tijdens de guerre d’Hollande Lully’s opera Isis, bekend uit de film Le Roi Danse, en regelrechte propaganda voor onze vijand, werd opgevoerd
Maar er was ook andere, vreedzamer muziek, zoals de Harmonia Parnassia van Hagenaar Carel Hacquart. En waar de Fransen een bloedige overwinning op onze Willem III bij Steenkerke vierden met Charpentiers te Deum (u hoort daaruit de "Eurovisie tune", 250 jaar later een symbool van Europese eenheid) componeerde Henry Purcell, met dezelfde trompetten en pauken, een liefelijke ode (Come ye Sons of Art) voor de verjaardag van Willem’s echtgenote, Queen Mary.